Çok değil 20 gün önce ameliyat oldum.Yıllardır en korktuğum şeyi atlattım yani.Doğuştan problemli bir kalp kapakçığım vardı,kalbimi değil ama o kapakçığı yenisi ile değiştirdiler.Çok şükür ki müthiş başarılı cerrahların elindeydim.Sonrasında çok titiz bir bakımla beni iyileştirdiler.Ameliyatımdan 1 hafta sonra hastaneden çıktım.Yaklaşık 2 haftadır da evde,annem tarafından bebekler gibi bakılarak istirahat ediyorum.

Bir kaç ay daha düzenli ve dikkatli bakımdan sonra eski hayatıma hiç olmadığım kadar sağlıklı geri döneceğim.Yepyeni bir kalbim varmış gibi hissediyorum şimdiden kendimi.Hayatımdaki nefreti ve mutsuzlukları da ameliyatımla birlikte geride bıraktım.

Ev demişken,daha önce de bahsetmiş olabilirim.Yıllar süren yurt hayatım sona erdi.Kendime ait,küçük ama çok şirin bir evim var.Koltuğuma uzanıp Vogue'umu okuyup,duvarlarımı sevdiğim posterler ve yazılarla doldurabiliyorum. Kocaman gardırobumda tüm kıyafetlerimi görebiliyorum.Kocaman bir çalışma masam var,üzerinde rahat rahat çalışabiliyorum.Ve eminim sene içinde,sağlığım da elverince, evimi daha güzelleştireceğim.

Galiba beni en çok yoran şeylerden birisi de, çevremdeki gereksiz ve saçma insanlardı.Yaklaşık son 1 yıldır hayatımdan arkadaşım dediğim tipleri çıkardım.Çevremde artık beni önemseyen, iyi günümde değil zor günümde de destek veren,benim iyiliğim için çabalayan, kıskanç olmayan,hazımsız olmayan insanlar var.İnsan gerçekten ameliyat gibi zor gününde anlıyor kimin dost,kimin düşman olduğunu.Bundan önce nezaketen iyi davrandığım insanlar bile artık hak ettikleri tavrı görecekler.

Artık (ben bu tabiri kullanıyorum) yepyeni kalbimle,yepyeni evim,zamansız arkadaşlarımla daha çok,hiç olmadığım kadar kendimim. Kendimi ne kadar geliştirdiğimin farkındayım ama bununla yetinmek istemiyorum ve yetinmeyeceğim.Yazmaya, resim yapmaya, modaya, kitaplara ve sevdiğim her şeye daha çok zaman ayıracağım. 

Kafamda gerçekleşmeyi bekleyen o kadar çok proje ve bir sürü hayalim var.Bu sene bunları gerçekleştirmek için muhteşem bir zaman. :) 

Ameliyatımda yanımda olan,telefonla arayan,sosyal medyadan geçmiş olsun dileklerini sunan herkese teşekkürler.Meğer ne çok dostum,ne çok sevenim varmış :)

Bu da, hayatım bu kadar iyi giderken kendimi kötü enerjilerden korumak için nazar boncuğum :) Evimde de kafam kadar bir tane var, sevgili Kübra'cığımın hediyesi.Aman 41 kere maşallah!